Październik 2023 – Raptus. Blog Marcina Flinta

31 paź

Ludzie z Syropu, rap z sąsiedztwa i dla przyjemności

Zimą 2011 ukazała się płyta, której rocznicowo raczej się nie wspomina. Dwóch kolegów nagrało rzecz zwyczajną, wyszwendaną ulicami swojego miasta, po koleżeńsku wydało ją w małej oficynie Aloha. Jeden z nich nazywał się Igor i grał na co dzień w funkcorowym zespole Mama Selita. Drugi to Kolso, połowa undergroundowego składu rapowego Dwóch Warszawiaków. Połączyli siły […]

20 paź

Ciągle pod napięciem. Ostatnie kilkanaście lat współprac 600V

Nie ma rozmowy o polskim hip-hopie lat 90. bez DJ-a 600V. Nie ma bez niego debiutów Molesty, Zip Składu, Mor W.A. i JedenSiedem (dwa ostatnie to 2000 r., trzeba jednak pamiętać, jak długo powstawały i że nie wydano ich od ręki), nie ma trzeciej płyty Wzgórza Ya-Pa-3. Autorskie „Hip-Hop Produkcja” i „Szejsetkilovolt” stanowiły w najntisach […]

16 paź

Ballady o pięściach. Na taki rap alternatywny warto było czekać

Nie ma co się doszukiwać sprawiedliwości w rapie. Ten alternatywny z definicji zgarnia mniej uwagi, ale Cruz, którego nagrana z producentem Zaspałem „Sztuka Naiwna” (2012) i przede wszystkim „Dada” (2013) sporo do podgatunku wniosły, ma prawo czuć się rozczarowany. Był odświeżająco cierpki, intrygująco niedosłowny, zaś uwaga ledwie skapywała mu po kropelce z hiphopowych blogów i […]

13 paź

Z wierzchu złotówa, w środku człowiek (recenzja)

Sprytnie to sobie panowie trzej wymyślili. Jeżeli Zieliński, Krupa i Konieczny idą gdzieś na wywiad, do dziennikarza, który nie jest z tych ostatnich, to wiadomo, że będzie mowa o ich wspólnym „Taxi”, ale nie tylko. Przecież trochę ponad miesiąc wcześniej wyszedł „Second”, album Siema Ziemia, na którym udziela się dwóch z wymienionej trójki. Tych odpowiedzialnych […]

12 paź

To wszystko wraca. Nostalgii w rapie ciąg dalszy

Nostalgia w polskim rapie okazała się zbyt pojemnym zagadnieniem, by choćby liznąć ją w dziesięciu utworach, więc poprzednia publikacja powinna mieć swoją kontynuację. – Czas leci, nie no, ona znajdzie się i u Zipów, i u Moleściaków, i u Wzgórzaków, i u każdego. Zróbmy kiedyś top 100 w takim klimacie – pisze do mnie jeden […]

10 paź

Wiatru czas. Polski rap nostalgią stoi

Taki już urok naszej jesieni, że rozpamiętujemy i wspominamy na potęgę. Rap nie jest wyjątkiem, bo, niczym u Łony, ogrzewanie splata się w nim z przemijaniem. I gdzieś od ponad dwóch dekad, od „Świateł Miasta” grupy Grammatik, trwa ten splot, niekoniecznie słoneczny. W tym roku obchody na dobre właśnie się rozpoczęły: Paweł z Ursynowa wydał […]

7 paź

Mroczne człowieczeństwo (recenzja)

Rapową płytę można zacząć różnie. Wrześniowi królowie sprzedaży mają tę świadomość. Na przykład Kizo rozpoczyna album, bardzo trafnie nazwany „Patocelebryta”, megalomańskim utworem „Patryk I Waza”, w którym obwieszcza bezceremonialnie: Lubię hajsu siatkę i sportową torbę / miałeś puścić Blika, a dostałeś w mordę. Z kolei Mata, w mesjanistycznym widzie na starcie krążka „<33”, stwierdza: Nie […]

4 paź

Kolejna Żabka, więcej aut, więcej absurdalnej deweloperki. Wyraz i deadaptacja kawałek po kawałku

Konserwatywne myślenie ma w rapie przedstawicieli. I to z wysokiej półki, by wspomnieć KęKę, Hansa czy Kubę Knapa (i absolutnie nie wspominać trzecioligowych, nacjonalistycznych raperów resentymentu). Liberałowie? Właściwie większość spośród tych starszych, którym kariera naprawdę się udała i woleliby się nie dzielić czymkolwiek poza złotymi myślami. Miano „lewaków” przykleiło się do Łony czy donGURALesko, ale […]

2 paź

Dycha. Najlepsze rapy września 23

Raperom wystarczy dobry bit, styl i spora dawka irytacji na branżę. Do takich wniosków można dojść po produkowanym przez Pablo i Iceberga „Szeryfie” Kobika oraz „2K47” Siwersa z gościnnym udziałem Miłego ATZ (podkład Szweda). Nie zmienił mnie przemysł / z każdej strony lecą kulę, a jak stoję jak szeryf / gdy trzeba, głośno mówię, kiedy […]

M	T	W	T	F	S	S
						1
2	3	4	5	6	7	8
9	10	11	12	13	14	15
16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29
30	31

Black Friday
Tylko raz w roku -50%!

Ludzie z Syropu, rap z sąsiedztwa i dla przyjemności

Ciągle pod napięciem. Ostatnie kilkanaście lat współprac 600V

Ballady o pięściach. Na taki rap alternatywny warto było czekać

Z wierzchu złotówa, w środku człowiek (recenzja)